Spotkanie z ks. Egzorcystą. Wszyscy kandydaci wraz z rodzicami.
Po spotkaniu Krótkie słowo dla rodziców
Wszyscy
05.03.2024
Wtorek
Egzamin parafialny do bierzmowania godz. 18.30 Obowiązują zagadnienia do egzaminu
Przynosimy indeksy uzupełnione (zdjęcie, podpis, dane osobowe, oceny z klasy 7 i 8 - I semestr)
Przynosimy uzupełnioną kartkę do bierzmowania
Szkoła Podstawowa nr 18
06.03.2024
Środa
Egzamin parafialny do bierzmowania godz. 18.30 Obowiązują zagadnienia do egzaminu
Przynosimy indeksy uzupełnione (zdjęcie, podpis, dane osobowe, oceny z klasy 7 i 8 - I semestr)
Przynosimy uzupełnioną kartkę do bierzmowania
Szkoła SS. Pijarek i pozostali
20.03.2024
Środa
zmiana terminu na 25.03.2024 g.18.00
Liturgia sakramentu bierzmowania – sprawy praktyczne i próba g.18.00
Wszyscy
22.03.2024 piątek
zmiana terminu na 25.03.2024 g.18.00
Godz. 18.00 Msza św z rodzicami
Spotkanie z ks. Przedstawicielem ks. Biskupa Wręczenie krzyży
Wszyscy wraz z rodzicami
05.04.2024
piątek
Godz. 17.00 – 18.00 możliwość spowiedzi
06.04.2024
Sobota
MSZA ŚW Z PRZYJĘCIEM SAKRMENTU BIERZMOWNIA godz.11.00
Zagadnienia do egzaminu dla kandydatów do bierzmowania (klasy 8 SP)
1. Co to jest bierzmowanie? Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swą mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył. 2. Co oznacza słowo "bierzmowanie"? Słowo "bierzmowanie" pochodzi od staropolskiego słowa "bierzmo". Była to belka wzmacniająca strop. Celem bierzmowania jest bowiem wzmocnienie nas w wierze 3. Wymień 7 darów Ducha Świętego. l) Dar mądrości. 2) Dar rozumu. 3) Dar rady. 4) Dar męstwa. 5) Dar umiejętności. 6) Dar pobożności.7) Dar bojaźni Bożej. 3. Dialog z biskupem przy bierzmowaniu; (uczymy sie na pamięć tekstu na czerwono) Biskup zwraca się do kandydatów: Droga młodzieży powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie? Kandydaci odpowiadają: Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary, i do postępowania według jej zasad. Amen. Biskup Krzyżmem św. kreśli znak krzyża na czole bierzmowanego i mówi: "N. przyjmij znamię daru Ducha Świętego". Bierzmowany odpowiada: Amen. Biskup dodaje: Pokój z tobą. Bierzmowany odpowiada: I z duchem twoim. 4. Modlitwy Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Wierzę w Boga Ojca, Pod Twoja Obronę 5. 10 przykazań Bozych 6. 5 warunków spowiedzi 7. 5 przykazań kościelnych' 8. 7 grzechów głownych 9. grzechy cudze 10. co wiem o moim patronie do bierzmowania?
"W całym Twoim życiu św. Franciszku liczyło się umiłowanie ubogich i naśladowanie Chrystusa ubogiego, często powtarzał: Miłość nie jest kochana! Dlatego przybywając dziś do nas chcesz nam na nowo przypomnieć, że bycie chrześcijanami jest relacją z Osobą Jezusa, przyoblevczeniem się w Niego i na nowo Go pokochania. Tę relacj e zdobyłeś patrząć na Krzyż w kościołku św. Damiana...
Zwracamy się do Ciebie Franciszku i prosimy Cię: wyjednaj nam u Boga dar, aby w tym naszym świecie zapanował pokój."
W niedzielę 11 lutego nasza parafia przeżywała małą uroczystość: wprowadzenia do świątynii Relikwii Świętego Franciszka z Asyżu.
Wprowadzenia dokonał J.E. ks. Biskup Kazimierz Górny podczas uroczystej Eucharystii o godzinie 12:00.
Po procesyjnym wejsćiu, relikwie zostały ustawione na postumencie, a następnie Ks. Biskup dokonał ich okadzenia oraz okadzenia ołtarza.
Homilię na dzisiejszej Mszy Świętej wygłosił ks. dr Marek Story.
Św. Franciszek - Jan Bernardone - przyszedł na świat w 1182 r. w Asyżu w środkowych Włoszech. Urodził się w bogatej rodzinie kupieckiej. Jego rodzice pragnęli, by osiągnął on stan szlachecki, nie przeszkadzali mu więc w marzeniach o ostrogach rycerskich. Nie szczędzili pieniędzy na wystawne i kosztowne uczty, organizowane przez niego dla towarzyszy i rówieśników.
Jako młody człowiek Franciszek odznaczał się wrażliwością, lubił poezję, muzykę. Ubierał się dość ekstrawagancko. Został okrzyknięty królem młodzieży asyskiej. W 1202 r. wziął udział w wojnie między Asyżem a Perugią. Przygoda ta zakończyła się dla niego niepowodzeniem i niewolą. Podczas rocznego pobytu w więzieniu Franciszek osłabł i popadł w długą chorobę.
Franciszek z Asyżu w roku 1205 uzyskał ostrogi rycerskie (został pasowany na rycerza) i udał się na wojnę, prowadzoną między Fryderykiem II a papieżem. W tym czasie Bóg wyraźniej zaczął działać w życiu Franciszka. W Spoletto miał sen, w którym usłyszał wezwanie Boga. Powrócił do Asyżu. Postanowił zamienić swoje bogate ubranie z żebrakiem i sam zaczął prosić przechodzących o jałmużnę.
To doświadczenie nie pozwoliło mu już dłużej trwać w zgiełku miasta. Oddał się modlitwie i pokucie. Kolejne doświadczenia utwierdziły go w tym, że wybrał dobrą drogę. Pewnego dnia w kościele św. Damiana usłyszał głos: "Franciszku, napraw mój Kościół".
Wezwanie zrozumiał dosłownie, więc zabrał się do odbudowy zrujnowanej świątyni. Aby uzyskać potrzebne fundusze, wyniósł z domu kawał sukna. Ojciec zareagował na to wydziedziczeniem syna. Pragnąc nadać temu charakter urzędowy, dokonał tego wobec biskupa. Na placu publicznym, pośród zgromadzonego tłumu przechodniów i gapiów, rozegrała się dramatyczna scena między ojcem a synem.
Po decyzji ojca o wydziedziczeniu Franciszek zdjął z siebie ubranie, które kiedyś od niego dostał, i nagi złożył mu je u stóp, mówiąc: "Kiedy wyrzekł się mnie ziemski ojciec, mam prawo Ciebie, Boże, odtąd wyłącznie nazywać Ojcem". Po tym wydarzeniu Franciszek zajął się odnową zniszczonych wiekiem kościołów. Zapragnął żyć według Ewangelii i głosić nawrócenie i pokutę. Z czasem jego dotychczasowi towarzysze zabaw poszli za nim.
24 lutego 1208 r. podczas czytania Ewangelii o rozesłaniu uczniów, uderzyły go słowa: "Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski" (Mt 10, 10). Odnalazł swoją drogę życia. Zrozumiał, że chodziło o budowę trudniejszą - odnowę Kościoła targanego wewnętrznymi niepokojami i herezjami. Nie chcąc zostać uznanym za twórcę kolejnej grupy heretyków, Franciszek spisał swoje propozycje życia ubogiego według rad Ewangelii i w 1209 r. wraz ze swymi braćmi udał się do Rzymu. Papież Innocenty III zatwierdził jego regułę. Odtąd Franciszek i jego bracia nazywani byli braćmi mniejszymi. Wrócili do Asyżu i osiedli przy kościele Matki Bożej Anielskiej, który stał się kolebką Zakonu. Franciszkowy ideał życia przyjmowały również kobiety.
Już dwa lata później, dzięki św. Klarze, która była wierną towarzyszką duchową św. Franciszka, powstał Zakon Ubogich Pań - klaryski.
Święty Franciszek z Asyżu Franciszek wędrował od miasta do miasta i głosił pokutę. Wielu ludzi pragnęło naśladować jego sposób życia. Dali oni początek wielkiej rzeszy braci i sióstr Franciszkańskiego Zakonu Świeckich (tercjarstwu), utworzonemu w 1211 r. W tym też roku Franciszek wybrał się do Syrii, ale tam nie dotarł i wrócił do Włoch. W 1217 r. zamierzał udać się do Francji, lecz został zmuszony do pozostania we Włoszech. Uczestniczył w Soborze Laterańskim IV. Z myślą o ewangelizacji pogan wybrał się na Wschód. W 1219 r. wraz z krzyżowcami dotarł do Egiptu i tam spotkał się z sułtanem Melek-el-Kamelem, wobec którego świadczył o Chrystusie. Sułtan zezwolił mu bezpiecznie opuścić obóz muzułmański i dał mu pozwolenie na odwiedzenie miejsc uświęconych życiem Chrystusa w Palestynie, która była wtedy pod panowaniem muzułmańskich Arabów.
Święty Franciszek z Asyżu w 1220 r. Franciszek wrócił do Italii. Na Boże Narodzenie 1223 r., podczas jednej ze swoich misyjnych wędrówek, w Greccio zainscenizował religijny mimodram. W żłobie, przy którym stał wół i osioł, położył małe dziecko na sianie, po czym odczytał fragment Ewangelii o narodzeniu Pana Jezusa i wygłosił homilię. Inscenizacją owego "żywego obrazu" dał początek "żłóbkom", "jasełkom", teatrowi nowożytnemu w Europie. 14 września 1224 r. w Alvernii, podczas czterdziestodniowego postu przed uroczystością św. Michała Archanioła, Chrystus objawił się Franciszkowi i obdarzył go łaską stygmatów - śladów Męki Pańskiej. W ten sposób Franciszek, na dwa lata przed swą śmiercią, został pierwszym w historii Kościoła stygmatykiem.
Franciszek aprobował świat i stworzenie, obdarzony był niewiarygodnym osobistym wdziękiem. Dzięki niemu świat ujrzał ludzi z kart Ewangelii: prostych, odważnych i pogodnych. Wywarł olbrzymi wpływ na życie duchowe i artystyczne średniowiecza. Trudy apostolstwa, surowa pokuta, długie noce czuwania na modlitwie wyczerpały siły Franciszka. Zachorował na oczy, próby leczenia nie przynosiły skutku. Zmarł 3 października 1226 r. o zachodzie słońca w kościele Matki Bożej Anielskiej w Asyżu. Kiedy umierał, prosił, by bracia zwlekli z niego odzienie i położyli go na ziemi. Rozkrzyżował przebite stygmatami ręce. Odszedł z psalmem 141 na ustach, wcześniej wysłuchawszy Męki Pańskiej według św. Jana. W chwili śmierci miał 45 lat. W dwa lata później uroczyście kanonizował go Grzegorz IX. Pozdrowieniem Jego i Jego Braci i Sióstr są słowa: POKÓJ i DOBRO !